Argentinië; an amazing trip so far
Door: Jolien
Blijf op de hoogte en volg Jolien
23 September 2014 | Argentinië, Cafayate
Voordat ik aan deze reis begon, zag ik Argentinië als een land waar het altijd lekker weer was, waar de mensen niet zo veel geld hadden en met een hele mooie natuur. Het lijkt een eeuwigheid geleden dat we aankwamen in Buenos Aires. Ze noemen BA ook wel het Parijs van Zuid-Amerika. Nou, daar ben ik het niet bepaald mee eens. Ja het is een grote stad met de breedste straat ter wereld, maar het is niet echt veelzeggend. We vroegen ons zelfs af waarom we zo weinig warme kleren hadden meegenomen.. Het was bewolkt en koud (na 3 weken regen in Nederland was dat op zich wel iets verbeterd) en de immens grote stad kon mijn hart niet verwarmen.
Maar met de tango avond hebben we wel een beetje het Argentijnse leven geproefd. Natuurlijk zelf ook eventjes een poging gewaagd tot zwoel de tango dansen, wat niet besteedt is aan echte hollanders. Leuker was om tijdens het diner de tangoshow te zien van de echte professionals, die kunnen dansen! Wat een passie! Al zullen wij jaren oefenen, dat échte tangogevoel zullen wij nooit krijgen. Dat bleek ook wel na onze tangoles, ik kan ons geen natuurtalentjes noemen haha. Wel een tangodiploma gekregen, dat dan weer wel!
De bussen hadden we vanuit thuis al geregeld dmv van een buspas voor heel Zuid-Amerika. Een soort hop on - hop off bus. Je kunt de organisatie mailen als je met de bus naar de volgende stad wilt en dan regelen zij je tickets. Thuis leek ons dat een heel goed idee, aangezien er ook een aantal activiteiten en trips bij inbegrepen zaten en we niet wisten hoe het vervoer in Zuid-Amerika geregeld zou zijn. Achteraf is dit echt niet nodig geweest. Bussen en trips kun je hier overal regelen! Maar toch neemt het soms wel een hoop tijd en stress weg.
Om de stad te ontvluchten zijn we een dagje naar Colonia geweest, een oud havenstadje in Uruguay. Een uurtje met de boot en 3 stempels verder, en we konden genieten van de Uruguaanse stortbuien. Heerlijk! Als de zon had geschenen was het vast een heel mooi stadje geweest met oude auto's, leuke straatjes met gekleurde huisjes en een mooie kustlijn. Een stadje met charme! Maar die charme kregen wij niet te pakken, we waren tot op het bot verregend en verkleumd en hebben veel te lang op bussen staan wachten die niet kwamen. Die dag vroegen we ons wel even af waarom we maar zo weinig warme kleren hadden meegenomen..
Maar na regen komt zonneschijn, want zodra we met de bus van Buenos Aires naar Puerto Iguazu reden, kwam de zon eindelijk tevoorschijn! Dat was genieten. De busreis van 23 uur vloog voorbij. Tip: laat Thom de backpacks in het bagageruim leggen en laat mij een goede stoel kiezen en je zit 20 uur lang bovenin de bus voorin bij het raam. Heerlijke plek want onderweg zie je vaak ook de leukste dingen van het land.
In Puerto Iguazu begon het vakantiegevoel. Een gezellig, rustiger stadje met overal leuke tentjes en straatjes. Een verademing na BA. De dagtrip naar de Iguazu Falls (watervallen) was erg indrukwekkend. Na een moeizame start weliswaar, aangezien de mensen van de trip ons waren vergeten op te halen en we dus pas 3u later dan gepland werden opgehaald (de rest van de groep was al 1,5 uur aan het rondlopen in het park).. En wij maar wachten, wachten.. Gevolg was dat wij het eerste deel van het park moesten haasten omdat de groep op ons aan het wachten was, die ons vervolgens met de nek aankeken toen we aankwamen. Maar ach, wij wisten dat het niet aan ons lag dus genoten we met volle teugen van elk mooi uitzicht dat we zagen. Want wat was het fantastisch mooi! Foto's wijzen zichzelf denk ik, het valt niet uit te leggen! Met een bootje onder de waterval varen maakte het extra bijzonder.
Hierna zijn we naar Salta gegaan. De rit duurde erg lang en om dan midden in de nacht aan te komen bij je geboekte hostel dat toch iets minder leuk blijkt dan op internet, is niet zo tof. Maar het voordeel is dat je 's ochtends lekker weer je spullen kan pakken om een ander leuk hostel uit te zoeken (Salta por Siembre, aanrader!). We deden een dagtrip naar Cafayate (een stad vlakbij Salta), waarbij je door de mooiste bergen rijdt, tegen het Andesgebergte aan. In de bus sloot ik vriendschap met een Argentijns meisje. Zij sprak amper Engels en ik niet veel Spaans, maar met handen en voetenwerk kom je heel ver. 's Avonds zijn we zelfs met haar en haar vader + oom Salta ingegaan en hebben we bij een plaatselijk tentje echt Argentijns eten op. Ondanks de taalbarrière een erg leuke avond gehad!
Mocht je trouwens een keer in Salta komen, eet een 'Super Pancho' bij een van de vele straatverkopers. Een grote hotdog met sausjes en chips-snippers. De locals vonden het maar al te grappig dat wij als enige buitenlanders in de rij gingen staan ervoor en niet wisten welke sausjes we erop moesten doen, maar voor 50 cent hebben wij heerlijk gegeten!
Ik wil jullie trouwens nog een tip meegeven voor als je een mooie reis gaat maken: houd een dagboek/notitieboek bij! Allerlei tickets en plattegrondjes heb ik inmiddels al in mijn dagboek geplakt en per dag schrijf ik op wat we gedaan hebben, waar we geslapen hebben en wie we ontmoet hebben. Als je langere tijd weg bent kun je dat nooit allemaal onthouden, en dat is zo jammer! Want die kleine dingen maken je reis. Als mensen mij vragen waar we al geweest zijn etc., weet ik het vaak al niet eens (en we zijn nog niet eens 3 weken onderweg, moet je nagaan!). Het is nu al een enorm boekwerk, maar het is nu al het meest waardevolle wat in mijn backpack zit :)
Maar met de tango avond hebben we wel een beetje het Argentijnse leven geproefd. Natuurlijk zelf ook eventjes een poging gewaagd tot zwoel de tango dansen, wat niet besteedt is aan echte hollanders. Leuker was om tijdens het diner de tangoshow te zien van de echte professionals, die kunnen dansen! Wat een passie! Al zullen wij jaren oefenen, dat échte tangogevoel zullen wij nooit krijgen. Dat bleek ook wel na onze tangoles, ik kan ons geen natuurtalentjes noemen haha. Wel een tangodiploma gekregen, dat dan weer wel!
De bussen hadden we vanuit thuis al geregeld dmv van een buspas voor heel Zuid-Amerika. Een soort hop on - hop off bus. Je kunt de organisatie mailen als je met de bus naar de volgende stad wilt en dan regelen zij je tickets. Thuis leek ons dat een heel goed idee, aangezien er ook een aantal activiteiten en trips bij inbegrepen zaten en we niet wisten hoe het vervoer in Zuid-Amerika geregeld zou zijn. Achteraf is dit echt niet nodig geweest. Bussen en trips kun je hier overal regelen! Maar toch neemt het soms wel een hoop tijd en stress weg.
Om de stad te ontvluchten zijn we een dagje naar Colonia geweest, een oud havenstadje in Uruguay. Een uurtje met de boot en 3 stempels verder, en we konden genieten van de Uruguaanse stortbuien. Heerlijk! Als de zon had geschenen was het vast een heel mooi stadje geweest met oude auto's, leuke straatjes met gekleurde huisjes en een mooie kustlijn. Een stadje met charme! Maar die charme kregen wij niet te pakken, we waren tot op het bot verregend en verkleumd en hebben veel te lang op bussen staan wachten die niet kwamen. Die dag vroegen we ons wel even af waarom we maar zo weinig warme kleren hadden meegenomen..
Maar na regen komt zonneschijn, want zodra we met de bus van Buenos Aires naar Puerto Iguazu reden, kwam de zon eindelijk tevoorschijn! Dat was genieten. De busreis van 23 uur vloog voorbij. Tip: laat Thom de backpacks in het bagageruim leggen en laat mij een goede stoel kiezen en je zit 20 uur lang bovenin de bus voorin bij het raam. Heerlijke plek want onderweg zie je vaak ook de leukste dingen van het land.
In Puerto Iguazu begon het vakantiegevoel. Een gezellig, rustiger stadje met overal leuke tentjes en straatjes. Een verademing na BA. De dagtrip naar de Iguazu Falls (watervallen) was erg indrukwekkend. Na een moeizame start weliswaar, aangezien de mensen van de trip ons waren vergeten op te halen en we dus pas 3u later dan gepland werden opgehaald (de rest van de groep was al 1,5 uur aan het rondlopen in het park).. En wij maar wachten, wachten.. Gevolg was dat wij het eerste deel van het park moesten haasten omdat de groep op ons aan het wachten was, die ons vervolgens met de nek aankeken toen we aankwamen. Maar ach, wij wisten dat het niet aan ons lag dus genoten we met volle teugen van elk mooi uitzicht dat we zagen. Want wat was het fantastisch mooi! Foto's wijzen zichzelf denk ik, het valt niet uit te leggen! Met een bootje onder de waterval varen maakte het extra bijzonder.
Hierna zijn we naar Salta gegaan. De rit duurde erg lang en om dan midden in de nacht aan te komen bij je geboekte hostel dat toch iets minder leuk blijkt dan op internet, is niet zo tof. Maar het voordeel is dat je 's ochtends lekker weer je spullen kan pakken om een ander leuk hostel uit te zoeken (Salta por Siembre, aanrader!). We deden een dagtrip naar Cafayate (een stad vlakbij Salta), waarbij je door de mooiste bergen rijdt, tegen het Andesgebergte aan. In de bus sloot ik vriendschap met een Argentijns meisje. Zij sprak amper Engels en ik niet veel Spaans, maar met handen en voetenwerk kom je heel ver. 's Avonds zijn we zelfs met haar en haar vader + oom Salta ingegaan en hebben we bij een plaatselijk tentje echt Argentijns eten op. Ondanks de taalbarrière een erg leuke avond gehad!
Mocht je trouwens een keer in Salta komen, eet een 'Super Pancho' bij een van de vele straatverkopers. Een grote hotdog met sausjes en chips-snippers. De locals vonden het maar al te grappig dat wij als enige buitenlanders in de rij gingen staan ervoor en niet wisten welke sausjes we erop moesten doen, maar voor 50 cent hebben wij heerlijk gegeten!
Ik wil jullie trouwens nog een tip meegeven voor als je een mooie reis gaat maken: houd een dagboek/notitieboek bij! Allerlei tickets en plattegrondjes heb ik inmiddels al in mijn dagboek geplakt en per dag schrijf ik op wat we gedaan hebben, waar we geslapen hebben en wie we ontmoet hebben. Als je langere tijd weg bent kun je dat nooit allemaal onthouden, en dat is zo jammer! Want die kleine dingen maken je reis. Als mensen mij vragen waar we al geweest zijn etc., weet ik het vaak al niet eens (en we zijn nog niet eens 3 weken onderweg, moet je nagaan!). Het is nu al een enorm boekwerk, maar het is nu al het meest waardevolle wat in mijn backpack zit :)
-
24 September 2014 - 19:57
Karina:
Prachtig verslag, Jolien. En dat de natuur daarzo mooi is, hebben we al kunnen zien op al jullie foto's. -
24 September 2014 - 20:07
Annelies:
Een geweldig avontuur wat jullie meemaken, wordt toch wel een zware rugzak tegen het einde van de reis als je nu al zoveel schrijfmateriaal hebt Jolien!
Nog een goede reis en we hopen snel weer wat van jullie te horen. -
24 September 2014 - 20:22
Elke De Kramer:
Ik blijf ervan genieten!♡ -
25 September 2014 - 01:32
Rob:
Vet man, voor mijn gevoel zijn jullie nog maar net weg maar wat een verhalen al ;). Enjoy guys! -
25 September 2014 - 15:20
Lorraine:
Alweer zo een leuk verhaal! En dan is dit pas het begin...super gaaf -
25 September 2014 - 16:33
Wilma:
Prachtig verhaal geschreven Jolien,echt een dochter van je vader !!!
Heerlijk om te lezen wat daar allemaal gebeurd,zover van ons vandaan.
Nog even en dan samen mooie herinneringen creeeren.!!!!! XX
Ga zo door!XX -
25 September 2014 - 16:39
Wilma:
Vergeet ook jouw de wijze les mee te geven: Zorg goed voor Thom!!!!! en jezelf natuurlijk XX -
25 September 2014 - 21:55
Rianne:
Jolien en Thom, echt genieten van jullie verhalen en prachtige foto's. Het geeft ons weer wat ideen voor een volgende trip! -
27 September 2014 - 20:22
Oma Buijs:
Jolien heb ook jouw reisverslag gevonden
heel mooi zoals jij en thom alles beschrijven heel interessant
weet niet hoe ik foto's kan bekijken moet nog iemand vragen waar ik op moet klikken!!!!!!!!
pas goed op elkaar en veel mooie indrukken -
29 September 2014 - 09:30
Maaike:
Klinkt geweldig Jolien. Wat een avonturen samen! Enjoy! x
-
04 Oktober 2014 - 09:51
Thirsa De Bruijn:
Korte samenvatting van prachtige avonturen, ik ben jaloers! Geniet ervan en blijf lekker schrijven en foto's maken want ik vind dat heeeel leuk om te zien. Knuffel! -
14 September 2015 - 19:03
Bert-Jan Bos:
15 september 2014
Hoi Jolien en Thom,
het is inderdaad niet te bevatten wat me/ons nu weer overkomt. Ontzettend lief dat jullie aan ons denken. Dat sterkt ons enorm. Je weet dat ook ik gek ben op reizen. Zo'n kaartje vanaf de andere kant van de wereld doet me heel veel, met of zonder postzegel :-)
Laat je door het drama hier niet teveel afleiden bij het vervolgen van jullie werelddroom. Genieten moet je niet bewaren voor later..
Ik volg jullie via de sociale media op de voet en kijk uit naar elk nieuw avontuur. Laat me er maar veel van lezen! Morgen krijg ik een behandelplan voorgeschreven en krijg ik dus zicht op wat me te wachten staat.
Voor zover, dikke knuffel voor jullie allebei.
xx BJ
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
