Zimbabwe; adrenaline met raften

Na 5 minuten rijden vanaf de Victoria Falls in Zambia, waren we in Zimbabwe, ideaal! Klein toeristisch stadje met winkels, restaurants en cafés. Bij aankomst eerst bij zo'n activiteitenbureau gekeken. Thom en ik besloten te gaan white water raften! De rest van de groep deed ook een drank-cruise, maar vonden wij veel te duur; ze kwamen er ladderzat van terug en de helft lag te kotsen in de wc. Goh, wat hebben we een hoop gemist haha!

Het raften was echt fantastisch. Allemaal wilden we steeds de moeilijke route pakken in het water, actie! De eerste stroomversnelling kapseisden we bíjna, scheelde een haartje of we lagen er allemaal in. Nu waren het er maar 3. Ik hing nog net half in de boot haha.
Een andere keer klapten we wel met z'n allen om, wow dan ben je wel even gedesoriënteerd. We hadden goede instructies gehad, maar het water was stiekem toch best wel wild en koud. De hele tijd hadden we echt een adrenaline kick, het was super tof!
Het minst leuke van de dag was om na het raften een berg op te moeten klimmen met al onze spullen.. Gelukkig wachtte op de top een lekkere lunch op ons.

We hadden die avond een typisch Zimbabwaans diner, gemaakt door een lokale vrouw. Heel lief enzo, maar dat eten is echt niks voor mij haha. De gezouten pinda's waren trouwens wel lekker! De wormen daarentegen..
Ze hadden wel een tof optreden geregeld. Er kwam een plaatselijke zanggroep in traditionele kleding (lees: een dierenvelletje voor de edele delen) heerlijke Afrikaanse muziek en dans laten zien. Super leuk, je voelde meteen die Lion King sfeer. Cd'tje van ze gekocht voor papa.

Oh, in Bulawayo hebben we echt een fantastische dag gehad! We deden een trip in een nationaal park met onze gids Ian, toffe man met nog toffere verhalen. We waren nog geen 10 min in het park of we stapten uit en stonden oog in oog met een neushoorn. Zo zoek je in een ander park dagenlang en zo vind je er hier meteen een. We mochten trouwens geen kleuren dragen, alleen blauw mocht, want die kleur zien de neushoorns op de een of andere manier niet.
Ook een berg beklommen met een prachtig uitzicht over het hele park, nog 2 neushoorns in de verte gezien. Toen we daarna te voet verder gingen, kwamen we nog 4 neushoorns tegen, incl een baby. Schrijnend dat deze prachtige beesten nog elke dag opgejaagd worden voor hun hoorns, ondanks dat ze die hier al als preventie eraf halen (er blijft nog een klein stukje over, zoals bij ons met nagels). Er lopen hier dag en nacht lokale bewaking met grote guns rond, met gevaar voor eigen leven.

Ian vertelde in de grotten met wandtekeningen verhalen over de Bushmen. Die geloofden dat de tekeningen geluk brachten, dus het onderste gedeelte van de wand is helemaal rood van alle tekeningen die ze over elkaar hebben gemaakt.
Bij een marktje in het park een mooi wandkleed en een Bushmen-masker gekocht.
Brachten ook nog een bezoek aan een lokaal dorpje. Het dorpshoofd was een man van 84, de vrolijkste man die ik ooit ontmoet heb. Hij gaf samen met zijn kinderen/kleinkinderen een traditioneel dans en muziekoptreden. Ontzettend leuk, vooral toen mensen uit onze groep enthousiast mee deden en ook zulke kleding aankregen. Prachtig!

Als laatste zijn we in Bulawayo naar de Wildlife Orphanage geweest. Leek wat mij betreft meer op een dierentuin, maar hoorden vanaf het begin al surrealistische oer-brul-geluiden die nep leken. Bleken het de leeuwen te zijn die tegen elkaar 'praten', wauw! Toen we er middenin stonden was het helemaal bizar. Het is dat er hekken tussen ons en de leeuwen stonden, want het waren echt enorme beesten en als ze dan recht in je gezicht brullen.. Ongelooflijk!