Myanmar; een droompje in een droomreis
Door: Jolien
Blijf op de hoogte en volg Jolien
30 April 2015 | Myanmar, Rangoon
Mingalaba!
Op 21 april vlogen we 's ochtends vroeg voor 9 dagen naar Myanmar. Het was een droompje in een droomreis! Wauw, wat heb ik genoten! Het toerisme begint op gang te komen en alle lokale mensen willen je helpen. Ondanks dat ze je soms per ongeluk finaal de verkeerde kant opsturen, bedoelen ze het goed. Iedereen lacht naar je en is nieuwsgierig (zogenaamd zien wij het niet als ze onopvallend een foto van ons proberen te maken haha).
We landden in Yangon, waar ik in de taxi op weg naar het hotel meteen weer dat échte Aziatische gevoel te pakken had. Het voelde nog net niet als thuiskomen ;) Een en al leven, cultuur en vrolijkheid op straat, maar dan zonder die pure chaos zoals in India. We bleken een kamer op een hoge verdieping, mét balkon en uitzicht op de straat/stad te hebben. Blijer kun je me niet maken, dus terwijl Thom een dutje deed, heb ik genoten van het uitzicht. Toen we een rondje liepen door de stad, viel de drukkende hitte als een deken over ons heen. Pfoe! Niet meer gedaan dan de marktjes verkend, eten gezocht en foto's gemaakt.
De volgende dag naar de Schwedagon Pagode geweest, met recht hét boegbeeld van Yangon. We wilden er eerst naartoe lopen, maar aangezien iedereen ons uitlachte als we de weg vroegen, toch maar een taxi gepakt voor 2 euro haha. Op je blote voetjes springend en rennend over de bizar hete tegeltjes (mensen, rol een tapijtje uit!) en ondertussen vriendelijk lachen naar de mensen die je aanstaren. Heerlijk! Een enorme gouden pagode in het midden, met daaromheen kleinere tempeltjes etc. In heel Myanmar staan bij alle tempels ook kleinere tempeltjes met de dagen van de dag. Halverwege de week kwamen we erachter dat die staan voor de dag waarop je geboren bent. Papa & mama, welke is dat bij mij?! Iedereen moest lachen om Thom, die ook een sarong om had. We weten nog steeds niet waarom, maar we denken dat hij zijn sarong op de vrouwen-manier geknoopt had. Overal ook jonge monniken. Weet iemand hoe het zit met 'monnik worden'? We weten dat jongens rond een jaar of 17 allemaal monnik worden en de meeste stoppen er na een paar jaar mee. Maar die kleine kinderen van 6 jaar, kiezen hun ouders dat of hoe werkt dat? :)
Met de nachtbus naar Bagan gegaan. Het busvervoer is prima geregeld hier! Je komt bijna altijd 's ochtends vroeg aan, maar wij konden altijd overal meteen inchecken. Dutje doen en om 10/11u weer opstaan en je kunt er de hele dag gewoon tegenaan, ideaal!
Bagan, w-a-u-w. Dat was in één woord: genieten. Een groot gebied met overal tempeltjes en pagodes waar je lekker met je scootertje doorheen kunt rijden voor 2 euro per dag. Wat we dus ook 2 dagen gedaan hebben! Hartstikke rustig hier op de wegen. Af en toe een verdwaalde toerist op een scooter of een lokale paardenkar met mensen die enthousiast naar je zwaaien en lachen. 's Avonds met de zonsondergang naar een grote tempel geweest, waar iets teveel mensen waren.. Was nog steeds een adembenemend uitzicht, daar niet van. Helaas waren wij net een week na het luchtballonnen-seizoen, want dat was ook wel echt fantastisch geweest anders. Moeten we helaas nog maar een keertje terug ;)
De zonsopkomst hebben we anders aangepakt en dankzij de behulpzame mannetjes in ons hotel, kwamen we bij een verlaten tempel (oke, toen we aankwamen ging er net een toerist weg die er de nacht had doorgebracht) en was het echt een magisch moment om daar te zitten met alleen natuurlijke geluiden en bijzonder uitzicht. Bij een lokaal vrouwtje een houten pop aan touwtjes (hoe noem je die?) gekocht en een traditionele paruplu. Lopen we helaas nog wel ruim 4 maanden mee rond haha.
Bagan helaas achter ons gelaten en naar Mandalay gegaan. Een te grote stad, maar Mandalay Hill was wel de moeite waard, met mooi uizicht. Hadden een kaartje gekocht waarmee je verschillende tempels en paleizen in kon. Niet de moeite waard. In het paleis heeft Thom buddha (en de monniken) nog beledigd door er met z'n vieze voeten naartoe te liggen. Oeps.
Toch maar een scootertaxi naar de heuvel gepakt en daar de tempel bezocht. Daar sprak een verlegen jongen ons aan die vertelde dat hij en z'n klasgtenoten Engels moesten oefenen. Ongemakkelijk met ze in een kringetje op de grond gezeten en daarna gezellig een rondje gelopen en een beetje gekletst. Was een bezondere ontmoeting.
Wel naar beneden gelopen via de trappen. Helaas waren de meeste kraampjes al weg die normaal de trappen versperren.
Voordat we terug naar Yangon gingen, zijn we naar Inle Lake geweest. Heel gaaf! We hadden ergens gelezen dat je niet bij agencys een tochtje over het meer moet regelen, maar op de brug moet staan en dan komen er particuliere jongens van familiebedrijfjes naar je toe die je trips aanbieden. Dat klopt! Die bieden je dezelfde trip voor veel minder geld.
Wij hebben de hele dag over het meer gevaren, tussenstops bij allerlei marktjes en tempels. Maar het meer is het meest magisch. Overal bootjes en vissers die met 1 voet peddelen en met hun handen bezig zijn met het net. Heel rustgevend en vredig om vanuit je bootje het vissersleven te bekijken.
Zoals de tekst op mijn shirt zegt: 'Quit your job, buy a ticket, travel the world, fall in love, repeat!.
Myanmar, I'll be back!
Op 21 april vlogen we 's ochtends vroeg voor 9 dagen naar Myanmar. Het was een droompje in een droomreis! Wauw, wat heb ik genoten! Het toerisme begint op gang te komen en alle lokale mensen willen je helpen. Ondanks dat ze je soms per ongeluk finaal de verkeerde kant opsturen, bedoelen ze het goed. Iedereen lacht naar je en is nieuwsgierig (zogenaamd zien wij het niet als ze onopvallend een foto van ons proberen te maken haha).
We landden in Yangon, waar ik in de taxi op weg naar het hotel meteen weer dat échte Aziatische gevoel te pakken had. Het voelde nog net niet als thuiskomen ;) Een en al leven, cultuur en vrolijkheid op straat, maar dan zonder die pure chaos zoals in India. We bleken een kamer op een hoge verdieping, mét balkon en uitzicht op de straat/stad te hebben. Blijer kun je me niet maken, dus terwijl Thom een dutje deed, heb ik genoten van het uitzicht. Toen we een rondje liepen door de stad, viel de drukkende hitte als een deken over ons heen. Pfoe! Niet meer gedaan dan de marktjes verkend, eten gezocht en foto's gemaakt.
De volgende dag naar de Schwedagon Pagode geweest, met recht hét boegbeeld van Yangon. We wilden er eerst naartoe lopen, maar aangezien iedereen ons uitlachte als we de weg vroegen, toch maar een taxi gepakt voor 2 euro haha. Op je blote voetjes springend en rennend over de bizar hete tegeltjes (mensen, rol een tapijtje uit!) en ondertussen vriendelijk lachen naar de mensen die je aanstaren. Heerlijk! Een enorme gouden pagode in het midden, met daaromheen kleinere tempeltjes etc. In heel Myanmar staan bij alle tempels ook kleinere tempeltjes met de dagen van de dag. Halverwege de week kwamen we erachter dat die staan voor de dag waarop je geboren bent. Papa & mama, welke is dat bij mij?! Iedereen moest lachen om Thom, die ook een sarong om had. We weten nog steeds niet waarom, maar we denken dat hij zijn sarong op de vrouwen-manier geknoopt had. Overal ook jonge monniken. Weet iemand hoe het zit met 'monnik worden'? We weten dat jongens rond een jaar of 17 allemaal monnik worden en de meeste stoppen er na een paar jaar mee. Maar die kleine kinderen van 6 jaar, kiezen hun ouders dat of hoe werkt dat? :)
Met de nachtbus naar Bagan gegaan. Het busvervoer is prima geregeld hier! Je komt bijna altijd 's ochtends vroeg aan, maar wij konden altijd overal meteen inchecken. Dutje doen en om 10/11u weer opstaan en je kunt er de hele dag gewoon tegenaan, ideaal!
Bagan, w-a-u-w. Dat was in één woord: genieten. Een groot gebied met overal tempeltjes en pagodes waar je lekker met je scootertje doorheen kunt rijden voor 2 euro per dag. Wat we dus ook 2 dagen gedaan hebben! Hartstikke rustig hier op de wegen. Af en toe een verdwaalde toerist op een scooter of een lokale paardenkar met mensen die enthousiast naar je zwaaien en lachen. 's Avonds met de zonsondergang naar een grote tempel geweest, waar iets teveel mensen waren.. Was nog steeds een adembenemend uitzicht, daar niet van. Helaas waren wij net een week na het luchtballonnen-seizoen, want dat was ook wel echt fantastisch geweest anders. Moeten we helaas nog maar een keertje terug ;)
De zonsopkomst hebben we anders aangepakt en dankzij de behulpzame mannetjes in ons hotel, kwamen we bij een verlaten tempel (oke, toen we aankwamen ging er net een toerist weg die er de nacht had doorgebracht) en was het echt een magisch moment om daar te zitten met alleen natuurlijke geluiden en bijzonder uitzicht. Bij een lokaal vrouwtje een houten pop aan touwtjes (hoe noem je die?) gekocht en een traditionele paruplu. Lopen we helaas nog wel ruim 4 maanden mee rond haha.
Bagan helaas achter ons gelaten en naar Mandalay gegaan. Een te grote stad, maar Mandalay Hill was wel de moeite waard, met mooi uizicht. Hadden een kaartje gekocht waarmee je verschillende tempels en paleizen in kon. Niet de moeite waard. In het paleis heeft Thom buddha (en de monniken) nog beledigd door er met z'n vieze voeten naartoe te liggen. Oeps.
Toch maar een scootertaxi naar de heuvel gepakt en daar de tempel bezocht. Daar sprak een verlegen jongen ons aan die vertelde dat hij en z'n klasgtenoten Engels moesten oefenen. Ongemakkelijk met ze in een kringetje op de grond gezeten en daarna gezellig een rondje gelopen en een beetje gekletst. Was een bezondere ontmoeting.
Wel naar beneden gelopen via de trappen. Helaas waren de meeste kraampjes al weg die normaal de trappen versperren.
Voordat we terug naar Yangon gingen, zijn we naar Inle Lake geweest. Heel gaaf! We hadden ergens gelezen dat je niet bij agencys een tochtje over het meer moet regelen, maar op de brug moet staan en dan komen er particuliere jongens van familiebedrijfjes naar je toe die je trips aanbieden. Dat klopt! Die bieden je dezelfde trip voor veel minder geld.
Wij hebben de hele dag over het meer gevaren, tussenstops bij allerlei marktjes en tempels. Maar het meer is het meest magisch. Overal bootjes en vissers die met 1 voet peddelen en met hun handen bezig zijn met het net. Heel rustgevend en vredig om vanuit je bootje het vissersleven te bekijken.
Zoals de tekst op mijn shirt zegt: 'Quit your job, buy a ticket, travel the world, fall in love, repeat!.
Myanmar, I'll be back!
-
31 Mei 2015 - 08:59
Annelies:
Fijn weer wat te lezen over jullie avonturen. Het zal saai zijn als jullie weer terug zijn in Nederland. Geniet nog van de resterende reizen. -
31 Mei 2015 - 09:34
Karina:
prachtig beschreven weer, Jolien. Blijf zo intens genieten van de rest van jullie trip. Xxx
-
31 Mei 2015 - 10:18
Florenz:
Jullie hebben er weer een mooi verhaal van gemaakt, ik waan mezelf bijna daar ter plekke.
heel veel plezier nog op de rest van jullie reis. -
31 Mei 2015 - 12:26
Wilma:
Tja door jullie worden de vakantiegevoelens voor Azie weer aangewakkerd!!!?
Klinkt goed allemaal,daar gaan we nog over in gesprek als jullie terug zijn.
En bij deze Jolien je bent op een woensdag geboren !!
Dikke knuffel aan jullie beide,nog 3 maandjes en dan een echte!!! -
31 Mei 2015 - 18:55
Karina:
Thom Jij op zaterdag -
31 Mei 2015 - 18:58
Anita Jansen:
Hoi Thom en Jolien,
Wij genieten heel erg van jullie riesverslag en schitterende foto's. We hebben het gevoel dat we er bijna bij zijn. Ga nog lekker verder met veel plezier. Een veilige reis!!!!! -
01 Juni 2015 - 09:02
Lorraine:
Marionet?! Leuk weer een reisverslag te lezen:) nu gaat de tijd ineens wel snel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
