Cambodja & Vietnam; geschiedenislessen

In Cambodja zijn we alleen in Siem Reap en Phnom Penh geweest. Ik wilde heel graag naar de Angkor Wat, maar vond het stiekem wel tegenvallen. We deden een tripje langs alle tempels in de buurt en moesten 's ochtends eerst een entreebewijs halen, er kwam zelfs een mooie foto van je op haha. De zonsopkomst keken we bij Angkor Wat. Alle toeristen zaten bij het meertje te wachten, veel te veel mensen, dus wij zijn doorgelopen naar de tempel zelf en daar ergens in ons eentje gaan zitten. Dan is het wel mooi! En ik was blij dat we hierdoor de tempel al deels hadden gezien zonder toeristen, want daarna kwam de mensenmassa op gang. Ik vond het mooi, maar er hing geen magische sfeer zoals ik bij andere tempelcomplexen wel had. Angkor Thom was er ook, net iets bijzonderder. Misschien omdat ik daar ein-de-lijk een monnik zag. Je ziet altjd foto's van hier met monniken bij de tempel, had ik ook zo op gehoopt, maar helaas maar 2 monniken gezien deze hele dag. Ook was het jammer dat een groot deel in de steigers stond vanwege renovatie.

Siem Reap zelf vond ik heerlijk. Toeristisch en gezellig! Veel pubs, terrasjes, winkeltjes en een grote Night Market, dus veel te beleven en te zien. Er was een mannetje zonder benen, met een rijdend boekenkraampje. Er stond bij dat hij op een waardige manier geld wil verdienen voor zijn gezin, aangezien hij niet op het land kan werken en niet wil bedelen. Kochten een boek over het Pol Pot Regime bij hem. Terwijl Thom geld aan het wisselen was, vroeg ik hem naar het ongeluk. Hij was aan het werk op hun land toen hij op een bom ging staan. Hij verloor z'n benen en heeft ook een enorm litteken op z'n buik. Ingrijpend.

Phnom Penh is natuurlijk bekend van de Killing Fields en het Genocide Museum. Pff, nog zulke heftige dingen. Zijn de eerste dag naar het genocide museum geweest. Voor het Pol Pot regime was dit een school. Tijdens het regime was het de Tuol Sleng/ S21-prison, waar 'tegenstanders' gefolterd werden tot de dood. Ze moesten bekentenissen afleggen voor dingen die ze niet gedaan hadden. Echt te heftig en ziek voor woorden om langs de cellen te lopen, ijzeren martelbedden te zien en foto's van overleden gemartelde mensen. Dat was genoeg voor 1 dag, dus de volgende dag naar de Killing Fields gegaan. Even heftig. Het is niet voor te stellen dat zo kort geleden babys en kinderen doodgeslagen werden tegen bomen. Het heftigste is om daar te lopen, met je koptelefoontje op terwijl je luistert naar heftige verhalen, en bordjes te zien met 'Don't step on bones'. De eerste keer dat ik dat bordje zag, dacht ik dat ik over een witte plastic zak liep die in de grond vast zat. Nee dus. Op een gegeven moment zagen we op 1 plek heel veel botten en kleding in de grond, die bloot waren komen te liggen. Als er niet zo'n vredige en rustige sfeer hing nu, was ik vast gaan huilen.

Bij de grens met Vietnam was het weer spannend waar ze de stempels zouden zetten. Moeten namelijk 5x 2 pagina's hebben voor visa in Afrika. Bij mij zetten ze hem gelukkig goed, maar bij Thom op een nieuwe lege pagina. Pff. Gelukkig had hij er nog eentje extra..

In Vietnam eerst naar Ho Chi Minh (Saigon) gegaan. Maakten de fout om de verkeerde taxi te pakken, maar hoefden gelukkig maar 7 dollar af te rekenen want we hoorden in het hostel dat sommige mensen 30 dollar moesten betalen. Leuk stadje met veel restaurantjes en leuke plekjes om te zitten. Hier ook een trip naar de Cu Chi tunnels gedaan. Kort maar krachtig bezoek. Konden ook een tunnel in, lekker claustrofobisch, dus de eerste de beste uitgang gepakt. Er was ook een schietbaan en aangezien we dat nog niet hadden gedaan deze reis! Voor het eerst van m'n leven en wel meteen een target geraakt haha.

Een paar daagjes in Dalat geweest. Een bergdorpje waar het lekker koud is, super fijn! Ook was er een bakker, waar ik de lekkerste koekjes van de hele reis heb gegeten. Veel mensen komen hierheen voor canopying. Hebben wij uiteindelijk niet gedaan, omdat het zo koud was en ik al hoogtevrees kreeg bij het idee te moeten abseilen door een waterval.

Vanuit Dalat namen we de bus naar Hoi An, met een tussenstop in Nha Trang. Dat was tenminste de bedoeling. In Nha Trang hadden we een paar uur voordat we de volgende bus moesten hebben, dus lekker aan het strand gelegen en daarna een hapje gegeten. En toen ging het fout. Terwijl Thom naar de wc was, begon m'n hele lichaam ineens te gloeien, werd ik overal knalrood en ging m'n hart absurd hard tekeer. Toen ik naar de wc ging om af te koelen en ik m'n lichaam zag, wist ik dat het fout zat. Raakte toen wel een beetje in paniek, maar gelukkig regelden ze meteen een taxi en was het ziekenhuis om de hoek. 1e keer in m'n leven naar het ziekenhuis en dan nét in Vietnam.. Gelukkig maar een half uur op een arts moeten wachten, die daarna doodleuk zei dat het door de zon kwam. Uh nee meneer.
Uiteindelijk 2 uur in het ziekenhuis gelegen, aan de hartmonitor, infuus en zuurstof. Ze kregen m'n hartslag maar niet onder controle, wat heel beangstigend was.
Het bleek een allergische reactie te zijn, waarschijnlijk op zeebaars. Geluk bij een ongeluk dat het ziekenhuis zo dichtbij was en we nog niet in de bus zaten..

Een dagje later naar Hoi An gegaan, wat zo'n fijn stadje is met allerlei koloniale gezellige straatjes, winkeltjes en terrasjes. Plus we konden gratis fietsen pakken bij het guesthouse, dus stonden ook binnen 20 min op het strand. Ene dag lekker naar het strand geweest, waar einde van de middag de lokale mensen toestromen om strand-restaurantjes op te bouwen en te gaan vissen. Leuk om te zien! Andere dag lekker in het stadje rondgelopen en biertjes gedronken op terrasjes.
Ook hebben we hier een pak voor Thom en een jurk voor mij laten maken!

Hanoi vond ik niet super, weer zo'n grote stad. Aangezien we niet genoeg tijd hadden voor Sapa én Halong Bay, besloten we dat we nog een keer terug moeten om Sapa te bezoeken. De trip naar Halong Bay was top! Super gezellig op een boot met een groep van dezelfde leeftijd, perfecte omgeving. Dat was echt genieten! Een uur lang gratis bier, dus allerlei spelletjes gedaan met z'n allen. Ook het water in gesprongen vanaf de boot, zout en fijne temperatuur. Echt genieten. Iets minder genieten was de ochtend erna toen we konden kayakken. Wij hadden het geluk dat we een kayak vol pis hadden gekregen, dus nadat ik bijna over m'n nek was gegaan, binnen 5 min terug bij de boot en onder de douche gesprongen. Schoenen en shirt meteen achtergelaten. Wat was dat ontzettend ranzig.
In Hanoi wel een heerlijk en goedkoop sushi-tentje gevonden, waar we uiteindelijk ook 3x zijn geweest haha.

En nu zijn we alweer in onze laatste etappe van onze reis beland. We zijn inmiddels al een paar dagen in Nairobi (vreselijke stad haha) en vertrekken morgen voor 51 dagen op safari van Nairobi, Kenia naar Kaapstad, Zuid-Afrika. Kan niet wachten!