Laatste weken Panauti
Blijf op de hoogte en volg Jolien
26 Juli 2012 | Nepal, Kathmandu
Maar goed, de laatste ochtend dus hier. Ik vind het fijn dat het erop zit omdat ik compleet uitgeput ben en eraan toe ben om weer een eigen plan te kunnen trekken ipv afhankelijk te zijn van het programma en de verplichtingen in het weeshuis. Begrijp me niet verkeerd, ik heb een mooie tijd gehad hier! Ik ben mezelf tegengekomen en heb mezelf beter leren kennen. Daarnaast heb ik hele mooie mensen ontmoet, waarvan Himal bovenaan staat. Hij is pas 24 jaar (daar ben ik gister pas achter gekomen) en zijn grote droom is een jaar geleden in vervulling gegaan: een weeshuis opnene. Hij wilde iets goeds doen en iets betekenen voor kinderen. Hij is ontzettend lief voor de kinderen en geeft echt om ze. Geen kwaad woord over hem. Ook toen ik laatst een dag ziek op bed lag kwam hij regelmatig checken hoe het met me gingen en hij kwam mango's brengen om aan te sterken. Niet veel mensen zullen hem nadoen. De kinderen hier zijn ook echt schatjes. Elke ochtend als ik uit mn kamer kom hoor ik van alle kanten 'Good morning Jun sister'. Ook zijn alle kinderen zo gelukkig en altijd vrolijk. Ik heb ze geen moment horen klagen of zeuren, terwijl er veel van ze gevraagd wordt. Ze maken lange dingen en moeten veel huiswerk maken enzo, maaar nooit ook maar een keer klagen. Je staat er niet altijd bij stil, maar de kinderen hebben geen ouders meer. Als ik met papa of mama belden vroegen ze altijd met wie ik belde, dus dat zei ik dan en dan besef je ook: o ja dat kunnen zij helemaal niet. Ik ga straks naar huis terug naar mn ouders en zij hebben die niet, dat is best heftig om te beseffen terwijl je al die lachende en vrolijke gezichtjes ziet.
Afgelopen 2 weken hebben we veel gedaan en gezien.
We hebben nu les, mn reisverslag is nog lang niet klaar. Na de les hebben we meteen ontbijt en daarna nemen we afscheid. Dus ik weet niet wanneer en of het binnen korte tijd is, maar de toevoeging aan dit reisverslag houden jullie van me tegoed!
-
26 Juli 2012 - 19:15
Wilma:
Hoi meissie,je hebt het weer prachtig verwoord allemaal.Inderdaad wel heftig om te beseffen dat zij het gevoel van ouders niet kennen.Des te mooier is het om ons nog meer te gaan aanbidden!! geintje!!! doe je voorzichtig met dat paragliden,al die spannende dingen. ga toch gewoon wandelen ofzo!?
Je mag trots zijn op jezelf,wij zijn dat in ieder geval. Heel veel plezier tijdens je echte vakantie en lekker slapen als eerste.dIKKE KUS MAMA.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley